Η Μυρσίνη, μια κοπέλα που κοντεύει τα τριάντα, έχει πάρει απόφαση ότι δεν θα βρει ποτέ τον Κο Τέλειο, το άλλο της μισό. Αν και κάνει σχέσεις που όλες, όμως, καταλήγουν εφήμερες. Έτσι, χάνει ολοκληρωτικά την πίστη της στον έρωτα μέχρι που, εισβάλει στη ζωή της ένας μικρός θεός ή Πειραχτήρι, όπως προτιμάει να τον λέει. Το Πειραχτήρι, βοηθάει την Μυρσίνη να κοιτάξει βαθιά μέσα της και να ανοίξει την καρδιά της. Αποτέλεσμα; Η Μυρσίνη γνωρίζει τον άνθρωπό της, εξαιτίας ενός δυστυχήματος. Θα αφεθεί άραγε η Μυρσίνη στον έρωτα; Και αν ναι, θα αντέξει αυτή η αγάπη;
Το "Σαν να σε ξέρω χρόνια" είναι ένα βιβλίο για τον έρωτα. Για τον έρωτα, που όλοι θέλουμε να ζήσουμε και όλοι αναρωτιόμαστε αν θα φανούμε ποτέ τυχεροί να τον ζήσουμε. Μέχρι, που σου χτυπάει την πόρτα και σου κάνει την ζωή άνω κάτω.
Είναι μια όμορφη, καλογραμμένη ιστορία που διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα (198 σελ.). Είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασα από αυτή την συγγραφέα και μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Διαβάζοντας το γεννιώνται κάποιες σκέψεις στο μυαλό σου και καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι μόνο όταν το πάρουμε απόφαση και θελήσουμε κάτι πραγματικά, τότε μόνο θα βρούμε το δρόμο για να το πετύχουμε. Όπως, η ηρωίδα μας, εδώ, η Μυρσίνη. Αυτό που ήθελε πραγματικά ήταν ο απόλυτος έρωτας και το πέτυχε με το να κάνει "σύσκεψη" (να το πω;) με τον ευατό της, μέσα από το Πειραχτήρι. Πετυχαίνει να γνωρίσει την απόλυτη αγάπη που δεν γνωρίζει εμπόδια και μπορεί να νικήσει τα πάντα, ακόμα και τα στοιχεία της φύσης !
Σύμφωνα με τη συγγραφέα, έναν έρωτα σαν σοκολάτα ! Και τα δύο εθιστικά !
Κάτι άλλο, ίσως, που θέλει να πει η κα Περινού είναι ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Και αυτό φαίνεται από την γνωριμία της Μυρσίνης με το άλλο της μισό. Ή ότι ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου έρθει η ευκαιρία ή ο έρωτας, λέω εγώ !
Διαβάζοντας την ιστορία αυτή, βρίσκεις το χαμένο παιδί μέσα σου. Και επίσης, θα βρεις πολλές εκφράσεις που θα θες να της μάθεις να της λες κι εσύ. Όπως μία από τις αγαπημένες μου είναι : "Το χαμόγελο είναι ομορφιά. Το χαμόγελο είναι αγάπη. Η αγάπη μεταμορφώνει".
Είναι ένα βιβλίο που σου μαθαίνει να ακούς την καρδιά σου γιατί μερικές φορές "η εξυπνάδα πρέπει να υποχωρεί στο θέλημα της καρδιάς". Ότι πρέπει είναι αυτό το παραμύθι για αυτούς που προτιμούν να ακούν τη φωνή της λογικής (εγώ π.χ.). Γιατί, όσοι προτιμούν να ακούν την καρδιά τους, θα το λατρέψουν.
Και θα κλείσω με μία άλλη αγαπημένη φράση : "Από την ώρα που γεννιόμαστε μέχρι την ώρα που φεύγουμε από αυτό τον κόσμο, κυνηγάμε το άπιαστο ! Κυνηγάμε...την ευτυχία! Και δεν έχουμε παρά ελάχιστες στιγμές να την γευτούμε...".
Καλή Σας Ανάγνωση !
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου