Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

"Ο Λύκος της Μοναξιάς", Χρυσηίδα Δημουλίδου

εκδ. Ψυχογιός
  
     Ξημερώματα Χριστουγέννων 1984, στο Σπαντάου (Βερολίνο) ένας άνδρας αυτοκτονεί πέφτοντας στα παγωμένα νερά του ποταμού Χάφελ. Ο θάνατος του θα γεννήσει το λύκο της μοναξιάς.
Στις 23 Οκτωβρίου 1994, η άγρια δολοφονία μιας γυναίκας στο Βερολίνο συγκλονίζει τη Γερμανία. Εκείνο το βράδυ, ο λύκος θα ουρλιάξει για πρώτη φορά. Η υπόθεση θεωρείται ανεξιχνίαστη και μπαίνει στο αρχείο.
Χρόνια αργότερα, η πανέμορφη νεαρή γυμνάστρια Σοφιάννα Δρανά επιθυμεί να ζήσει το όνειρο των πλουσίων με κάθε τίμημα, γι' αυτό και δε διστάζει να χρησιμοποιήσει την εμφάνιση της για να το πετύχει. Χωρίς να το γνωρίζει όμως βρίσκεται και αυτή στο μάτι του κυκλώνα.
Στις 16 Φεβρουαρίου 2008 χιονίζει πολύ στην Αθήνα και ο λύκος ουρλιάζει ξανά. Η υπαστυνόμος Α' Ευρυδίκη Τζελή, που αναλαμβάνει την υπόθεση μιας πρωτοφανούς δολοφονίας η οποία συγκλονίζει την Ελλάδα, παρατηρεί κάτι που δεν έχει προσέξει κανείς. Από εκείνη τη στιγμή, η ζωή της κινδυνεύει, δίχως όμως να το γνωρίζει.

    Η αλήθεια είναι ότι, ήθελα και δεν ήθελα να σχολιάσω βιβλίο της κας Δημουλίδου. Είναι από τις μεγαλύτερες συγγραφείς στην Ελλάδα οπότε ότι και να ειπωθεί για τη συγκεκριμένη συγγραφέα, θα είναι λίγο. Από την άλλη, όμως, τα βιβλία της αξίζει να σχολιαστούν αφού το κατέχει το είδος και δεν είναι απλά βιβλία για να περνάει η ώρα. Ιδίως, τα τελευταία της βιβλία που έχει μια πιο ώριμη γραφή και περνάνε και διάφορα κοινωνικά μηνύματα.
   Έτσι είναι και το πρόσφατο βιβλίο της, "Ο λύκος της μοναξιάς". Ένα ατμοσφαιρικό, αστυνομικό μυθιστόρημα όπου σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα...μέχρι την τελευταία λέξη, καλύτερα (525 σελ.).
   Δεν υπάρχει καμία περιττή ή βαρετή παράγραφος και η πλοκή κυλάει απίστευτα άνετα. Σε ταξιδεύει από το Βερολίνο στην Αθήνα με καταπληκτική αστυνομική και συνάμα ταξιδιάρικη γραφή.
   Η περιγραφή του κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά είναι απόλυτα συνηφασμένη με την πλοκή της ιστορίας και καταπληκτικό το ψυχολογικό τους προφίλ. Η συγγραφέας φαίνεται ότι ξέρει από ψυχολογία και έτσι βοηθάει και εσένα να γνωρίσεις όλους τους εμπλεκόμενους για να τους συμπαθήσεις ή να τους αντιπαθήσεις (ανάλογα).
   Δεν ξέρω αν είχες διαβάσει το προηγούμενο αστυνομικό μυθιστόρημα της κας Δημουλίδου αλλά αν ναι, τότε είμαι σίγουρη ότι θα διέκρινες τις διαφορές μεταξύ των δύο βιβλίων. Δεν θέλω να μπω σε συγκρίσεις μεταξύ των δύο βιβλίων γιατί ο κάθενας μας, έχει την δική του άποψη.
    Α! Το βιβλίο μπορεί να είναι αστυνομικό μυθιστόρημα αλλά παρόλα αυτά έχει και την κοριτσίστικη πλευρά του. Δηλαδή, ένα love story. Γιατί μπορεί η πρωταγωνίστρια να είναι μια δυναμική αστυνόμος αλλά πάνω από όλα είναι κοπέλα. Μου άρεσε που η κα Δημουλίδου ασχολείται και με την ζωή της Ευρυδίκης και όχι απλά με την αστυνομική πλευρά του βιβλίου.
   Τώρα που ξανά είπα "αστυνομικό", θυμήθηκα ότι μπορεί το βιβλίο να με ενθουσίασε (και φυσικά το συστήνω ανεπιφύλακτα) αλλά με "χάλασε" ότι κατάλαβα τον δολοφόνο πριν την μέση του βιβλίου. Και πιστεύω ότι ο καθένας με στοιχειώδη νοημοσύνη, αν δεν τον καταλάβει, σίγουρα θα τον υποψιαστεί. Όμως, το βιβλίο και πάλι δεν θες να το αφήσεις. Και θα το συνεχίσεις και όχι μόνο επειδή απλά, το άρχισες! Αλλά, επειδή η συγγραφέας έχει μπλέξει την ιστορία, θα την μπλέξει και άλλο και εσύ θα απορείς πως θα την ξεμπλέξει και γιατί γίνεται αυτό. Με λίγα λόγια, θα σου κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον και να το διαβάσεις. Και αν δεν σου έχει τύχει, μέχρι στιγμής, να έχεις διαβάσει βιβλίο της Χρυσηίδας Δημουλίδου τότε αυτό το βιβλίο είναι μια πολύ καλή αρχή.

Καλή Ανάγνωση !