εκδ. Ψυχογιός
Τη συμβουλή της μάνας της, Μεσημέρι κάτω από τη συκιά μην κοιμηθείς, έρχονται τα ξωτικά και σου παίρνουν τη λαλιά, δεν την άκουσε η Ανέζω...Κάτω από τη συκιά κοιμήθηκε στη λάβα του μεσημεριού. Σαν ήρθε όμως το ξωτικό δεν της πήρε τη μιλιά` το κορμί και την καρδιά της ζήτησε και πήρε, σφραγίζοντας έτσι τη μοίρα της και τη μοίρα των επόμενων γενιών.
Ανέζω, Σοφούλα, Τζούλη, Γιώργης, Μένης, Κωστής, Τάσης`γυναίκες και άντρες σε διαφορετικές εποχές, σε διαφορετικές κοινωνίες. Έρωτες χωρίς μέλλον και χαμένα όνειρα, προδοσίες και μίση, πλέκουν τον ιστό της ζωής τους.
Με φόντο την ελληνική επαρχία στα τέλη του 19ου αιώνα, την Αμερική των πρώτων μεταναστών, την Αθήνα του Μεσοπολέμου και την Ελλάδα της Κατοχής, ξετυλίγεται μια συγκλονιστική ιστορία.
Το βιβλίο, είναι αυτό που λέει και το οπισθόφυλλο του : Συγκλονιστικό.
Και, συγγνώμη, όχι "βιβλίο", έπος. Ναι, άνετα θα το χαρακτήριζα "έπος". Έχει όλη την ιστορία της υπέροχης χώρας μας. Μαθαίνεις ιστορία από αυτό το μυθιστόρημα, βρε παιδί μου. Μαθαίνεις από που κρατάνε οι ρίζες μας, ως έθνος. Πως ήταν η ζωή τότε. Πως ζούσαν οι άνθρωποι, πως αντιμετώπιζαν τις δυσκολίες που συναντούσαν και πως τις προσπερνούσαν. Βλέπεις το μεγαλείο της ψυχής που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος αλλά και πόσο μικρόψυχος και ζηλόφθονος μπορεί να γίνει.
Οι πρωταγωνιστές του, μια οικογένεια στην επαρχία. Και γύρω από αυτήν κινούνται πρόσωπα που παίζουν είτε μικρό είτε μεγάλο ρόλο σε αυτήν. Το ένα γεγονός διαδέχεται το άλλο. Η μία γραμμή την επόμενη, η μία σελίδα την άλλη. Τελειώνεις το ένα κεφάλαιο και θες να συνεχίσεις στο επόμενο. Ότι άλλο θες να κάνεις, μπαίνει στην άκρη γιατί το μόνο που θες, είναι να διαβάσεις τις 522 σελίδες του και να δεις πως θα εξελιχθεί η ζωή του καθενός μες στο βιβλίο. Και όταν φτάσεις στην 522η σελίδα θα ξενερώσεις που δεν έχει άλλο και τελείωσε τόσο γρήγορα.
Το απόλαυσα το βιβλίο. Κάθε του παράγραφο, κάθε του σελίδα. Γιατί, τίποτα δεν ήταν περιττό. Όλα είχαν ροή και ενδιαφέρον. Απίστευτες οι περιγραφές της μετανάστευσης. Ήξερε τι έγραφε η κα Τσαμαδού. Ένιωθες τις δυσκολίες που συναντούσε κάθε Έλληνας που ήθελε να φτιάξει την τύχη του, εκτός συνόρων. Και όχι μόνο Έλληνας. Κάθε ένας που αποφασίζει, με πόνο ψυχής, να αφήσει την χώρα του, με την ελπίδα ότι θα βρει την τύχη του εκτός αυτής.
Ένας άλλος λόγος που με κέρδισε αυτό το βιβλίο, είναι ότι η περιοχή όπου διαδραματίζονται το 90% των γεγονότων, είναι ο νομός μου. Μου άρεσαν οι περιγραφές των τοπίων που είναι δίπλα μου, όπως και η διάλεκτος που χρησιμοπειεί η γιαγιά μου κάποιες φορές, αλλά και όλη η Μεσσηνιακή Μάνη. Παρόλα αυτά, όμως, η ζωή δεν διέφερε από άλλη περιοχή στην ελληνική επαρχία.
Λοιπόν, το βιβλίο-έπος αυτό, το λάτρεψα (όπως και τα άλλα δύο βιβλία που έχω διαβάσει της κας Τσαμαδού). Έχει γίνει από τα αγαπημένα μου βιβλία και το δανείζω (ή το συστήνω) σε όποιον άλλο βιβλιόφιλο γνωρίσω. Και φυσικά, το συνιστώ και σε σένα.
Καλή Ανάγνωση !
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου