"Δακρυσμένα Φεγγάρια", Κάλη Καρατζά

εκδ. Modern Times

     Ήταν λίγο πριν πάρει την μεγάλη απόφαση... Εκεί στη Βιέννη. Ξαπλωμένη στο χειρουργικό τραπέζι αφέθηκε στην παραζάλη του υγρού αναισθητικού. Το φως από πάνω της έγινε φεγγάρι που δάκρυσε. Ήθελε να θυμηθεί ποια ήταν. Πάλευε με το χθες και το σήμερα. Τα μεταλλικά νυστέρια της χάλαγαν την ησυχία και την μπέρδευαν. Το υγρό στο αριστερό της χέρι άρχισε να κυλάει ζεστό, ώσπου έφτασε στα κύτταρα του μυαλού της. Μα δεν άγγιξε τα δέκα γαλάζια κύτταρα της ψυχής της....Αυτά που κρύβανε βαθιά μέσα τους τη Θράκη και τις ρίζες  της. Τη θεία Τατάνα και τη Μέλπω... Τον Άγγελο, την Εύα και τον Τάκη. Την κόρη της τη Λαμπερή...Δέκα, όσες και οι ιστορίες της ζωής της. Γιατί αυτά ήταν η καρδιά της, το είναι της. Εκείνη. Η Αλεξάνδρα Μαρτίνη.

    Έχω διαβάσει και άλλα βιβλία της Κάλη Καρατζά αλλά δεν μπορώ να πω ότι με είχαν ενθουσιάσει. Διαβάζονταν αλλά δεν σου 'μέναν. Έτσι, όταν έπεσε στα χέρια μου το "Δακρυσμένα φεγγάρια", ήμουν λίγο επιφυλακτική. Θυμήθηκα ότι ήταν και σίριαλ το 2001, νομίζω με την Κατιάνα Μπαλανίκα, που όμως δεν μπορούσα να το βλέπω...ε! και ήμουν περίεργη.

    Μου άρεσε το βιβλίο. Περισσότερο από τα άλλα της συγγραφέας. Συμπάθησα την Αλεξάνδρα και τη φίλη της, την Μέλπω. Μου έσπασε τα νεύρα η Νέλλη. Το βιβλίο αυτό είναι η ζωή τους. Και τα πρόσωπα γύρω τους.

Είναι ένα βιβλίο (364 σελ.) με ξεκούραστη γραφή και χωρίς περιττές περιγραφές. Όμως, δημιουργεί έντονα συναισθήματα. Καταφέρνει να σε συγκινήσει, να σε θυμώσει, να αγωνιάς αλλά και να ηρεμείς, να χαίρεσαι. Είναι απίστευτα ενδιαφέρον και ίσως να ταυτιστείς με κάποιον από τους ήρωες του.

   Βέβαια, σε κάποια σημεία, μπορεί να σου φανεί λίγο μίζερο ή θλιβερό αλλά θα σου κεντρίσει το ενδιαφέρον και θα θέλεις να το συνεχίσεις. Θα σε κάνει βέβαια να αναρωτηθείς, αν είναι δυνατόν να συμβαίνουν τόσα βάσανα σε έναν μόνο άνθρωπο και μήπως η συγγραφέας το"τραβάει" σε σημείο "ξεχειλώματος" ; Ε! Αυτό θα σε αφήσω να το αποφασίσεις εσύ.

Καλή Ανάγνωση !