Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Όμηρος Αβραμίδης

   Για σήμερα, σας προτείνω 3 μικρά, οικονομικά και ευκολοδιάβαστα βιβλία του κου Όμηρου Αβραμίδη.

1.

   ...Η Χρύσα τον αγάπησε πολύ τον Αλέκο, τόσο που κι η ίδια τρόμαξε, όταν το συνειδητοποίησε. Ήταν μια παρεξήγηση μεταξύ τους, που της άνοιξε τα μάτια, την ανάγκασε να μετρήσει το μέγεθος της αγάπης της, να πανικοβληθεί και να φύγει μακριά του, πολύ μακριά του. Πήγε στην άλλη άκρη της γης. Γιατί οι μεγάλες αγάπες δεν τα αντέχουν τα μικρά λάθη. Αυτοεξορίστηκε, έκανε οικογένεια, προσπάθησε να αρχίσει μια καινούργια ζωή, όπως κι εκείνος. Όμως, όταν η μοίρα τα 'φερε μετά από χρόνια να ξαναβρεθούν ήταν αρκετή μια ματιά, για να διαπιστώσουν κι οι δύο πως δεν έπαψαν στιγμή να αγαπιούνται, να υπάρχει ο ένας μέσα στον άλλον, και τότε για άλλη μια φορά κάτι έξω απ' αυτούς αποφάσιζε για τη ζωή τους. (203 σελ.)


2.

   Ένα χαμόσπιτο και δίπλα του μια πολυτελής βίλα. Στο χαμόσπιτο μεγάλωνε ένα εξάχρονο αγόρι. Ο Βασίλης. Στη βίλα ένα εξάχρονο κορίτσι. Η Ελίζα. Μεγάλωσαν και χάθηκαν.
Στη ζωή του ο Βασίλης είχε μάθει να δίνει. Η Ελίζα είχε μάθει να παίρνει. Στην πορεία ο Βασίλης γινόταν όλο και πιο πλούσιος. Η Ελίζα όλο και πιο φτωχή. Όταν η μοίρα τούς ξανάφερε σ' επαφή, εκείνος ήταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας,εκείνη πάμφτωχη κι εγκαταλειμμένη από τον άντρα της. O Βασίλης έτρεξε να τη βοηθήσει, και τότε ένιωσε να ξυπνά μέσα του η παλιά, κρυφή, ανομολόγητη αγάπη που είχε πάντα για την παλιά του γειτονοπούλα.
Ανάμεσα στο Βασίλη και την Ελίζα, ένα τρίτο πρόσωπο κρατάει την ανάσα του και καρδιοχτυπά. Είναι η Λουκία, η μέλλουσα γυναίκα του Βασίλη. (285 σελ)



3.

   Οι Τουρκοκύπριοι ομοεθνείς του τον θεωρούσαν προδότη. Οι Ελληνοκύπριοι, που για χάρη τους παραλίγο να σκοτωθεί, τον θεωρούσαν κατάσκοπο. Οι παλιοί του γείτονες και φίλοι, όπου είχε καταφύγει κυνηγημένος, τον απέρριπταν. Κανείς δεν τον ήθελε.
Πού έκανα λάθος; αναρωτιόταν ο Χασάν.
Την απάντηση του την έδινε μόνο η Ελένη, που τον έκανε να πιστεύει πως άξιζε να ζει και να παλεύει. Τα πρασινογάλανα μάτια της, που τον κοιτούσαν με λατρεία, του έλεγαν πως εκείνη δεν πίστευε λέξη απ' όσα του καταμαρτυρούσαν και ήταν έτοιμη να σταθεί πλάι του μέχρι το τέλος.
Γιατί η αληθινή αγάπη ζει πέρα απ' όσα χωρίζουν τους ανθρώπους, πέρ' απ' το αίμα και το μίσος, πέρ' από σύνορα και πατρίδες. (251 σελ)



Καλή Ανάγνωση !