"Παιχνίδια Ζωής", Πένυ Παπαδάκη

εκδ. Ψυχογιός

   Μπήκα στη βάρκα που είχε το όνομά σου. Ελπίδα. Έπιασα πολλά λιμάνια στην πορεία μου. Κάθε λιμάνι και μια ιστορία. Της Νανάς, του κυρ-Λεωνίδα, της μικρής Μαρίας, της Έφης, της Ελισάβετ, του Στέλιου…Μέσα από τις ζωές τους έζησα τη δική σου κι έμαθα πολλά για σένα που έφυγες νωρίς. Έμαθα πολλά για μένα που έμεινα πίσω να αναρωτιέμαι γιατί έφυγες τόσο ξαφνικά....

   Υπέροχος τίτλος και αληθινός. Σου τραβάει την προσοχή. Πρώτα είδα τον τίτλο και μετά διάβασα το οπισθόφυλλο. 
   Η Νίκη, έχει χάσει την αδερφή της και 20 χρόνια μετά, δεν την έχει ξεπεράσει. Άσε, που θεωρεί ένοχο τον εαυτό της. Αρχίζει, λοιπόν, να βοηθά ανθρώπους που βρίσκονται γύρω της, περιμένοντας την εξιλέωση. Και από εδώ ξεκινά ένα όμορφο ταξίδι, όχι μόνο για την Νίκη, αλλά και για εμάς (τον απλό αναγνώστη) γεμάτο συναισθήματα και μαθήματα.
   Το βιβλίο αυτό, καταφέρνει να σε συγκινήσει. Σε κάνει να νιώθεις τα προβλήματα του κάθε ήρωα και την θέληση να βοηθήσεις κι εσύ. Η ιστορία αυτή, σε αγγίζει, σε συγκινεί και σε προβληματίζει.
   Κάθε ήρωας και διαφορετική ιστορία. Κάθε ιστορία και διαφορετικό μάθημα. Τι να αναφέρω ; Το θέμα της τρίτης ηλικίας ; Τον ρατσισμό; Τους μετανάστες ; Την ορφάνια ; Τη σχέση μάνας και παιδιού ; Είμαι σίγουρη πως όλο και κάποια ιστορία θα σε κεντρίσει και θα διδαχθείς κάτι από αυτήν. Εγώ αν και λάτρεψα την ιστορία της Μαρίας αλλά και της Νανάς, από όλες κάτι διδάχθηκα.
   Ένα βιβλίο μικρό σε σελίδες (350 σελ.) αλλά μεγάλο σε συναισθήματα. Γραμμένο με απλό, ουσιαστικό λόγο χωρίς σάλτσες αλλά γεμάτο με συναισθήματα, αξίες και πολλά διδάγματα.
   Ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα από την κα Παπαδάκη και χαίρομαι γιατί ήταν η καλύτερη πρώτη επιλογή. Ένα βιβλίο με πληθώρα συναισθημάτων, αληθινό, ανθρώπινο και κοινωνικό. Ίσως, ένα βιβλίο "κατάθεση ψυχής" για την συγγραφέα. Σίγουρα, πάντως, ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί και να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη.




Καλή Ανάγνωση !