"Το Σώμα", Stephenie Meyer

εκδ. Πλατύπους

  Η Μέλανι Στράιντερ αρνείται να εξαφανιστεί...

Η Γη έχει υποκύψει σε έναν αόρατο εχθρό. Οι άνθρωποι έχουν γίνει ξενιστές των εισβολέων. Τα ανθρώπινα σώματά τους παραμένουν άθικτα, συνεχίζοντας τη ζωή τους, φαινομενικά, χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα, σε έναν κόσμο που ο καρκίνος έχει θεραπευτεί, υπάρχει παγκόσμια ειρήνη και η Γη έχει μεταμορφωθεί σε παράδεισο. Όμως ο έλεγχος του μυαλού τους ανήκει πλέον στους εισβολείς.

 Όταν η Μέλανι, μια από τους ελάχιστους "άγριους" ανθρώπους, συλλαμβάνεται είναι σίγουρη πως ήρθε το τέλος. Η Γουάντερερ, η "ψυχή" στην οποία έχει δοθεί το σώμα της Μέλανι, είχε ενημερωθεί για τις δυσκολίες που έκρυβε η ζωή μέσα σε έναν άνθρωπο: τα συγκλονιστικά συναισθήματα, την πλημμύρα των αισθήσεων, τις ολοζώντανες αναμνήσεις. Αλλά υπήρχε άλλη μια δυσκολία που η Γουάντερερ δεν περίμενε: η πρώην ένοικος του σώματός της αρνείται να παραχωρήσει τον έλεγχο του μυαλού της. Η Γουάντερερ ψάχνει στις σκέψεις της Μέλανι, ελπίζοντας να ανακαλύψει που βρίσκονται τα υπόλοιπα μέλη της ανθρώπινης αντίστασης. Αντί για αυτό η Μέλανι πλημμυρίζει τις σκέψεις της Γουάντερερ με εικόνες του άντρα που η Μέλανι αγαπά -του Τζάρεντ, ενός ανθρώπου που ζει ακόμα κρυμμένος. Ανίκανη να διαχωρίσει τον εαυτό της από τις επιθυμίες του σώματός της, η Γουάντερερ αρχίζει να έχει αισθήματα για έναν άντρα που έχει αποστολή να παραδώσει. Όταν εξωτερικές δυνάμεις θα κάνουν τη Γουάντερερ και τη Μέλανι απρόθυμες συμμάχους, θα ξεκινήσουν μια επικίνδυνη και αβέβαιη αναζήτηση για τον άντρα που αγαπούν και οι δυο.

  Τώρα, εδώ, τα πράγματα είναι λίγο περίεργα. Είναι η πρώτη φορά που θα γράψω για βιβλίο που δεν κατάφερα να τελειώσω ! Αλλά, κουβαλούσα αυτό το τεράστιο βιβλίο (696 σελ. παρακαλώ...& μικρά γράμματα) για 'κανά μήνα μαζί μου και δεν κατάφερα να προχωρήσω πέρα από την μέση, σχεδόν.

  Είχα διαβάσει την τετραλογία του "Λυκόφως", μου άρεσε και όταν επέλεξα να διαβάσω "Το σώμα", ήξερα τι διάλεγα. Ήξερα ότι δεν θα είχε καμία σχέση με τα 4 προηγούμενα βιβλία της συγγραφέα.  Ήξερα ότι είναι σαν να το έχει γράψει τελείως διαφορετικός συγγραφέας ! Δεν έχει καμία σχέση με βρικόλακες αλλά με το μέλλον. Έτσι, δεν μπορείς να πεις ότι "δεν ήξερα τι έπαιρνα".

  Τα τέσσερα πρώτα κεφάλαια σου δημιουργούν ένα τεράστιο ερωτηματικό π.χ. Τι λέει τώρα εδώ; Γιατί δεν καταλαβαίνω και πολλά; Μήπως να το ξαναδιαβάσω μήπως και καταλάβω κάτι; και άλλα τέτοια. Έτσι, λοιπόν, με δυσκολία το προχώρησα αλλά, λίγο. Δεν μπόρεσα, παιδιά, με κούρασε.

  Εντάξει, η ιδέα το βιβλίου είναι πολύ καλή. Εξωγήινοι που ονομάζουν τους εαυτούς τους "Ψυχές" και χρησιμοποιούν άλλα είδη ως ξενιστές, έφτασαν στην Γη με σκοπό να υποτάξουν και τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι που δεν έχουν καταληφθεί από έναν εξωγήινο λέγονται "Επαναστάτες" και είναι ελάχιστοι. Φυσικά, το βιβλίο αναφέρεται σε μία ξεχωριστή Επαναστάτρια γιατί δίνει εσωτερική μάχη με τον εαυτό της και τον εξωγήινο που έχει εισβάλει στο σώμα της και ενδιάμεσα υπάρχει και ο έρωτας.

   Μία φουτουριστική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας με δόσεις μεταφυσικού και το απαραίτητο ρομάντζο. Ένα ιδιόρρυθμο βιβλίο που δεν είναι για τον καθένα.

(Την Άνοιξη βγαίνει σε ταινία και θα πάω να το δω, αφού δεν κατάφερα το βιβλίο. Θα έχω κριτική !).

Καλό Διάβασμα (εάν το επιλέξετε) !