Το Tούβλο.

          Μου ήρθε σήμερα αυτό το e-mail μέσω προώθησης. Το αντιγράφω γιατί το θεωρώ πολύ ενδιαφέρον.

      

        Ένας νεαρός και πετυχημένο στέλεχος εταιρείας, οδηγούσε το πολυτελές αυτοκίνητο του κάπως γρήγορα, σε μια γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη. Πρόσεχε μην τυχόν ξεπροβάλλει απότομα κάνα παιδάκι, ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Κάποια στιγμή, πιστεύοντας ότι είδε κάτι να κινείται, επιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την πλαϊνή πόρτα του αυτοκινήτου του. Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί. Φανερά θυμωμένος, πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητο και έπιασε ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο φωνάζοντας :"Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι; Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούργιο αυτοκίνητο και το τούβλο που έριξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά. Γιατί το έκανες;".

Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε :"Σας παρακαλώ, κύριε. Σας παρακαλώ, ζητώ συγγνώμη αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε". Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπο του, το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. "Είναι ο αδερφός μου", είπε "το αναπηρικό του καροτσάκι, αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε από το καροτσάκι του και εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω". Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό: "Θα μπορούσατε, σας παρακαλώ, να με βοηθήσετε να τον βάλουμε πίσω στο καροτσάκι του; Είναι χτυπημένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου".

Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το αναπηρικό αγόρι και το καροτσάκι του. Έπειτα πήρε ένα χαρτομάντιλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού. Με μια ματιά που του έριξε, κατάλαβε ότι τα τραύματα ήταν επιφανειακά και όλα θα πήγαιναν καλά.

"Σε ευχαριστώ. Ο Θεός να σε ευλογεί", είπε το ευγνώμων αγοράκι στον ξένο. Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο δρόμο, πηγαίνοντας για το σπίτι τους.

Γύρισε προς το αυτοκίνητο του, αργά. Η ζημιά στην πόρτα ήταν εμφανέστατη αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στη διαδικασία να την επιδιορθώσει. Άφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του υπενθυμίζει το μήνυμα : Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου !

    Πες μου ! Δεν σε άγγιξε, έστω και λίγο;