Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

"Ήθελα μόνο ένα αντίο", Πασχαλία Τραυλού.

εκδ. Ψυχογιός

      Μια αγάπη ψυχορραγεί στην προκυμαία της Σμύρνης, το Σεπτέμβρη του 1922. Η Ισμήνη φεύγει για την Ελλάδα με κειμήλιο ένα δαχτυλίδι και ένα πολύτιμο μυστικό στα σωθικά. Ο Οσμάν θα μείνει πίσω για να αναμετρηθεί με τη δειλία του. Το αντίο που δεν ειπώθηκε θα γίνει μέσα τους μια τυραννική σκιά. Η ιστορία της Ισμήνης θα δεθεί με την ιστορία της Ελλάδας. Η Σμυρνιά θα ζήσει μια ζωή γεμάτη μέσα από γεγονότα και ανθρώπους που υφαίνουν το μαγνάδι των αναμνήσεων και των εμπειριών της. Όμως εκείνον τον νοσταλγεί πάντα ώσπου το κισμέτ φιλοτεχνεί ένα απροσδόκητο φινάλε για τη σχέση τους, χαρίζοντας στην εγγονή της, την Άννα, μια ακριβή αυτογνωσία.

      Ήθελα μόνο ένα αντίο. Ένας τίτλος λιτός και περιεκτικός που συμφωνεί απόλυτα με το θέμα του βιβλίου. Αυτή η ευχή-καημός συντροφεύει την Σμυρνιά πρωταγωνίστρια σε όλη τη διάρκεια της ζωής της. Σε μια ζωή τοποθετημένη χρονικά με όλη την ιστορία της νεώτερης Ελλάδας. Φεύγει διωγμένη η Ισμήνη από την Σμύρνη και έρχεται στην Ελλάδα για να φτιάξει την ζωή της ακολουθούμενη από την σκιά ενός αντίου που δεν ειπώθηκε ποτέ. Παρόλα αυτά φτιάχνει την ζωή της αλλά δεν θα είναι πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα. Θα είναι μια ζωή με τις χαρές και τις λύπες της αλλά πάντα "κάτι θα λείπει".
     Το βιβλίο αφορά την Ισμήνη και τα γύρω της πρόσωπα. Τις χαρές και τις λύπες τους, τα δάκρυα ευτυχίας αλλά και πόνου. Έχει αρκετή πλοκή και το κάθε πρόσωπο έζησε και ζει την δική του ιστορία στο βιβλίο αυτό. Βλέπουμε τον διαρκή αγώνα για επιβίωση του καθενός είτε με θεμιτά είτε με αθέμιτα μέσα. Η Ισμήνη, πιστεύω είναι καταπληκτική και δυναμική γυναίκα. Σύζυγος, μητέρα, φίλη, γυναίκα καριέρας. Η συγγραφέας περιγράφει απίστευτα τα βιώματα της πρωταγωνίστριας και χρησιμοποιεί καταπληκτικό λεξιλόγιο.
    Μέσα από το βιβλίο (467 σελ) περνάει η ιστορία της νεώτερης Ελλάδας και η κα Τραυλού καταφέρνει να την περιγράψει εξαιρετικά, βάζοντας σε, μέσα στο πνεύμα της εποχής. Καταλαβαίνεις ότι η ζωή δεν ήταν εύκολη τότε και γι'αυτό είχε τόσο μεγάλη αξία. Ήταν ένας αγώνας επιβίωσης δύσκολος μεν αλλά όμορφος δε! Γι'αυτό και το βιβλίο αυτό είναι ένα έπος εναντίον του πολέμου, μία συμφιλίωση με το θάνατο, ένας ύμνος στην μητρότητα.
     Έχω διαβάσει τα περισσότερα βιβλία της κας Τραυλού και νομίζω πως θα αναγνώριζα την γραφή της ανάμεσα σε εκατοντάδες βιβλία. Έτσι και σε αυτό. Είναι η γνωστή γραφή της κας Πασχαλίας Τραυλού γεμάτη γνώσεις, πλούσιο λεξιλόγιο και εμπειρίες ταξιδιών.Μαζί με τα θετικά της γραφής της υπάρχουν όμως και κάποια αρνητικά για εμένα. Στο "Ήθελα μόνο ένα αντίο" για παράδειγμα, σε αρκετά σημεία η γραφή ήταν αρκετά περίπλοκη και λίγο...κρύα...μακρινή. Και πιστεύω πως κάποιες παραγράφους ήταν περιττές.
     Παρόλα αυτά η ιστορία του βιβλίου είναι εξαιρετική. Γραμμένη, υποτίθεται, από την εγγονή της Ισμήνης, την Άννα, που προσπαθεί να βρει την κάθαρση, παλεύοντας με τους δικούς της δαίμονες, μέσα από την αφήγηση της γιαγιάς της.
Για εμένα, είναι το ωραιότερο βιβλίο της κας Τραυλού και το συστήνω ανεπιφύλακτα.


Καλή  Ανάγνωση !