"Το παιδί της αγάπης", Μαρία Τζιρίτα.

εκδ. Ψυχογιός

   Έτσι απλά, τον πέταξαν στο ίδρυμα νεογέννητο μωρό κι ύστερα τον πήγαν πίσω στη φυσική του οικογένεια δύο χρονών παιδάκι .Έτσι απλά, τον έφεραν στην Αθήνα στα τέσσερα του κι ύστερα τον έδωσαν σε ανάδοχη οικογένεια στα δέκα του. Έτσι απλά, τώρα τον φέρνουν πάλι πίσω στο ίδρυμα, δώδεκα χρονών παιδί. Πόσο απλό ακούγεται μα, την αλήθεια ! Με τη διαφορά ότι δεν μιλάμε για βαλίτσα, αλλά για έναν άνθρωπο, για ένα αθώο παιδί.

      Η αληθινή ιστορία του Στέλιου και της μοναδικής μητέρας που γνώρισε ποτέ.

Το πρώτο βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα, είναι αληθινή ιστορία και άνετα μπορεί να κυρηχθεί ως το ΠΙΟ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ 2011.

    Ναι, το βιβλίο είναι υπέροχο και συγκινητικό. Για μένα, όμως, το καλύτερο κομμάτι του βιβλίου είναι το γράμμα που αφήνει ο Στέλιος για την Μαρίνα. Είναι απίστευτο. Θα σε αγγίξει.

Καταπληκτικοί χαρακτήρες ο Στέλιος και η Μαρίνα. Πολύ δυνατοί. Ο Στέλιος πάλεψε τα πάθη του και η Μαρίνα πάλεψε για αυτόν. 

    Απίστευτη η ιστορία του Στέλιου και όμως τόσο αληθινή. Από το πως γεννήθηκε, πως μεγάλωσε και πως κατέληξε. Διαβάζεις το βιβλίο και θες να πάρεις αγκαλιά τον Στέλιο. Σκέφτεσαι πως δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό σε ένα παιδάκι. Σε ένα παιδί που ενώ θα έπρεπε να είναι περιτριγυρισμένο από αγάπη, τραβάει όλο αυτό. Λες και είναι ένα παιχνίδι ή βαλίτσα ! Στην πιο τρυφερή του ηλικία, που η μόνη του έγνοια θα έπρεπε να ήταν το παιχνίδι, βρέθηκε να είναι μπαλάκι στα χέρια άλλων. Η οικογένεια του δεν τον ήθελε. Μόνο μία θεία του, όμως ήταν πολύ άβουλη και αδύναμη για να τον πάρει και να τον μεγαλώσει. Στο ίδρυμα, δεν μπορούσε να μείνει μετά την ενηλικίωσή του. Και στο διάστημα αυτό, μόνο μία οικογένεια ενδιαφέρθηκε να τον υιοθετήσει, από ένα καπρίτσιο της κυρίας των Β.Π. 

    Ευτυχώς, που υπήρξε η Μαρίνα και ένιωσε αγάπη αυτό το παιδί. Μια αγάπη που τον βοήθησε να πορευτεί στη ζωή αλλά δεν ήταν, δυστυχώς, αρκετή για να τον βοηθήσει να γιατρέψει τις πληγές που κάποιοι άνοιξαν στην ψυχή του. Η Μαρίνα, προσπάθησε πολύ να τον βοηθήσει αλλά τι να κάνεις πια όταν ο άλλος δεν ενδιαφέρεται, ο ίδιος, να "γιατρευτεί". Αν και δεν ξέρω αν ήταν στο χέρι του Στέλιου να "γιατρευτεί" ή ήταν γραφτό του, που λένε. Είμαστε οι ίδιοι, σκηνοθέτες της ζωής μας ή απλά οι πρωταγωνιστές της ; Δεν ξέρω.

 Όπως και να έχει πάντως, ο Στέλιος είχε μια ψυχή γεμάτη με ανοιχτές πληγές που ήθελαν πάρα πολύ αγάπη για να κλείσουν. Τον αγάπησαν τρεις άνθρωποι αλλά αυτός, όταν πια ήταν ήδη αργά, αγάπησε μόνο μία. Αν είχε αφεθεί νωρίτερα, ίσως η πορεία του να ήταν διαφορετική.

     Συγχαρητήρια στην κα Τζιρίτα, που έγραψε ένα τόσο υπέροχο, συγκινητικό βιβλίο (384 σελ.) που αγγίζει την ψυχή του κάθε αναγνώστη. Μια ιστορία ύμνος στην μητρική αγάπη και όχι άλλη μια ερωτική ιστορία με εύκολο και σίγουρο τέλος. Και, τα Συγχαρητήρια μου στην πραγματική Μαρίνα που έδωσε και τελικά πήρε αγάπη από τον Στέλιο της. Μπράβο σας, κα Μαρίνα-Μαρίκα. Είναι τυχεροί οι δικοί σας άνθρωποι.

Καλή Ανάγνωση !