"Δύο Μαύρα Πουκάμισα", Μένιος Σακελλαρόπουλος

εκδ. Α.Α. Λιβάνη

  Εκεί κοντά στον Ψηλορείτη, ο Μανούσος και ο Σήφης ένωσαν το αίμα τους, για να γίνουν σταυραδέρφια "ως το θάνατο". Μεγάλωσαν σαν αληθινά αδέρφια, μέχρι που μπήκε στη ζωή τους η Μαρκέλλα. Οι ζωές τους περιπλέχτηκαν και το πάθος πυρπόλησε την ύπαρξη τους σαν τη δυνατή ρακή που καίει τα σωθικά. Οι φλόγες θέριεψαν μέσα τους και τα όνειρα έγιναν εφιάλτες.

   Μένιος  Σακελλαρόπουλος. Ένας από τους καλύτερους αθλητικούς δημοσιογράφους, για μένα. Εντάξει, είμαι κορίτσι, αυτό όμως δεν πάει να πει πως απαγορεύεται να πάθω κόλλημα με αθλητικά. Έχω πάθει για δύο ομάδες, μία εγχώρια και μία ισπανική. Έτσι, έχει τύχει πολλές φορές να τον ακούσω και μου αρέσει. Μιλάει ήρεμα, αντικειμενικά και εμπεριστατωμένα. Ξέρει τι λέει. Και έχει χιούμορ. Έτσι, τον είχα στο μυαλό μου. Έναν "δυνατό" αθλητικό δημοσιογράφο.

   Και φυσικά, σαν πολλούς δημοσιογράφους αποφάσισε να εκδώσει και αυτός κάτι. Στα πρώτα τέσσερα βιβλία δεν έδωσα σημασία, αφού είναι κατά βάση αθλητικά. Μετά, διάβασα την Λώρα, δεν με ενθουσίασε. Ύστερα, ήρθε το Μαύρο Φιλί...καλύτερο. Και μετά το Φεγγάρι και...έμεινα. Ο άνθρωπος, ξέρει να γράφει και μας (μας=γυναίκες) έχει σε εκτίμηση. Έτσι, όταν βγήκε το όγδοο βιβλίο του, έκατσα να το διαβάσω.

   Μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Καταρχήν, το βιβλίο από τις πρώτες του σελίδες, έχει άρωμα Κρητικό. Είναι γεμάτο από τα Κρητικά ήθη και έθιμα, από εικόνες της Κρητικής φύσης και φυσικά από τους Κρητικούς και την μοναδική τους διάλεκτο. Σου γνωρίζει αυτό το ιδιαίτερο κομμάτι γης της Ελλάδας και τους μοναδικούς της ανθρώπους. Φαίνεται η αγάπη του συγγραφέα για αυτό το νησί. Δεν είμαι Κρητικιά οπότε θα ήταν βλακεία να σχολιάσω κάτι για τους Κρητικούς, χωρίς να ξέρω. Όμως έχω να πω αυτό. Ένας είναι ο πρωταγωνιστής του βιβλίου : η Κρητική ψυχή.

   Ως προς την πλοκή του βιβλίου, τώρα. Το βιβλίο είναι μία ερωτική ιστορία με δύο αδέρφια που αγαπούν την ίδια γυναίκα. Τίποτα το ιδιαίτερο θα μου πεις ! Έλα, όμως, που αυτό που το κάνει διαφορετικό είναι ο τόπος και η νοοτροπία των κατοίκων του. Αν η ιστορία διαδραματιζόταν αλλού, πολύ πιθανόν να είχε διαφορετική κατάληξη το βιβλίο. Ενώ, τώρα το βιβλίο ακροβατεί μεταξύ θανάτου και ζωής. Οι πρωταγωνιστές του αντικατοπτρίζουν είτε το θάνατο είτε τη ζωή. 

   Δεν θα σου πω περισσότερα, γιατί φοβάμαι πως κάτι θα μου ξεφύγει και δεν θέλω. Αν πέσει στα χέρια σου, διάβασε το. Αξίζει, για δύο λόγους κυρίως. 1) Θα σου περάσει η ώρα ευχάριστα αφού είναι ευκολοδιάβαστο και σχετικά μικρό (304 σελ.) και 2) Θα γνωρίσεις καλύτερα και θα θες να επισκεφτείς και εσύ την Κρήτη.

Καλή Ανάγνωση !