Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

"Lacryma Christi. Το Δάκρυ του Χριστού", Φιλομήλα Λαπατά

εκδ. Καστανιώτη

«Με λένε Λάκρυμα Κρίστη Ρούγιου, όμως, παρά το πομπώδες όνομά μου που θα έπρεπε να εμπνέει σεβασμό, κρυφά όλοι με αποκαλούν "maledetta", δηλαδή κακορίζικη. Γεννήθηκα στη Σαρδηνία, ένα νησί που έχει έναν περίεργο άγριο αέρα και κατοικείται από μια ράτσα ανθρώπων κοντών, δραστήριων και θαρραλέων, των οποίων οι μυστηριώδεις ρίζες είναι ανεξήγητες. Όταν κοιτάζω πίσω στη δική μου αρχή, βλέπω πως ήταν κάθε άλλο παρά συνηθισμένη...»     
...Η ηρωίδα του μυθιστορήματος, ένας ορκισμένος εχθρός του εαυτού της, παντρεμένη με τον επιχειρηματία-οινοπαραγωγό Άγγελου Ρούγιου, έχει περάσει μιαν εφηβεία τραυματισμένη, μια νιότη σπαταλημένη και μιαν ωριμότητα πονεμένη. Τώρα, ανίκανη να ονειρευτεί, να νιώσει χαρά και να βρει ικανοποίηση, έρχεται, επιτέλους, αντιμέτωπη με τους δαίμονες που πενήντα χρόνια μεγαλώνει μέσα της και ξεκινάει ένα οδυνηρό οδοιπορικό προς την αυτογνωσία.

   Καταρχήν, να πούμε ότι το βιβλίο είναι αφηγηματικό (εναλλάσσει τριτοπρόσωπη με πρωτοπρόσωπη αφ/ση) με έντονη την απουσία διαλόγων. Και όπως και το προηγούμενο βιβλίο της κας Λαπατά "Η ξυπόλητη των Αθηνών", εκθειάζει την αριστοκρατική τάξη με υπερβολικά πλούτη, υπερβολική καλοπέραση ακόμα και υπερβολική ομορφιά.
  Το βιβλίο (392 σελ.) ασχολείται με τουλάχιστον τέσσερις γενιές ανθρώπων από το 1775 (αν δεν κάνω λάθος). Η ηρωίδα μας γεννήθηκε το 1800κάτι, να φανταστείτε, σε ένα μείγμα ελληνοϊταλικών στοιχείων και προσώπων.
  Βέβαια, με κεντρικό πρόσωπο την Λάκρυμα Κρίστη, η συγγραφέας καταφέρνει να αφηγηθεί υπέροχα την ζωή μιας ολόκληρης εποχής στην Σαρδηνία. Έχει και ένα κομμάτι με τις Συρακούσες, που για μένα ήταν το καλύτερο. Καταφέρνει να σε βάζει και εσένα μέσα στην ιστορία, σε βάζει στην ψυχολογική περιπέτεια της ηρωίδας αλλά και όλων των προσώπων γύρω της. Έντονο με χειμαρρώδης γραφή. Γεγονότα ακραία αλλά ίσως και λίγο αληθοφανή συνθέτουν την ζωή των ηρώων μας.
   Ένα τελευταίο χαρακτηριστικό στο "Lacryma Christi" είναι ότι θίγει ζητήματα τιμής, οικογενειακών σχέσεων, την πίστη στον Θεό, την υποκρισία της κοινωνίας αλλά και της Εκκλησίας, το μίσος, την εκδίκηση αλλά και την συγχώρεση. 
  Εντάξει, διαβάζεται εύκολα και δεν θα φας τα νύχια σου από την αγωνία και με τέλος λίγο-πολύ αναμενόμενο.


Καλή Ανάγνωση !